ลิขิตสัญญานาคา
" รอพี่หน่อยเถิดหนา นรินธรา.." "คนกับงูจะรักกันได้ยังไง? ตัวตนบนโลกยังไม่มีจริงเลยด้วยซ้ำ" เสียงเล็กพูดสั่นเครือหัวใจเหมือนถูกทุบแตกเป็นเสี่ยงๆเมื่อเอื้อนเอ่ยคำนั้นออกไป...ตรงข้ามกับใจเสียเหลือเกิน..
ผู้เข้าชมรวม
163
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
แฟนตาซี รักแฟนตาซี ความรัก โรแมนติก เวทมนตร์ พลังวิเศษ เกิดใหม่ ดราม่า ลึกลับ เหนือธรรมชาติ ย้อนยุค 18 วิญญาณ พีเรียด
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"เหตุใดน้องจึงทำกับพี่เช่นนี้?..."
"เจ้าพี่..."
"ถึงจักตั้งสัจจะวาจาแลกมณีนาคากับพี่ เจ้าก็จักหนีตามชายผู้นั้นไปหรือ?"
"น้องมิได้..."
"ความรักที่พี่มีให้ มิเพียงพอสำหรับเจ้าหรือ?..." เสียงเข้มพูดสั่นเครือ ดวงตาเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาใสจ้องมองหญิงอันเป็นที่รักอย่างตัดพ้อ ก่อนจะปัดปรายสายตาคมจ้องมองไปยังชายหนุ่มที่ยืนเคียงข้างคนรักของตนอย่างโกรธแค้น
"มันทรยศเจ้าพี่ให้เสื่อมเสียเกียรตินะเพคะ...ซ้ำยังเหยียบหยามน้ำใจเจ้าพี่..."
"พอแล้วนิลลา...จับนางไปขัง! ห้ามใครปล่อยนางถ้าไม่ใช่คำสั่งข้า!" สิ้นเสียงของเจ้าจอมนาคา เหล่านาคาบริวารก็เข้าไปจับตัวผู้เป็นมเหสี รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏบนใบหน้าของนิลลาที่จ้องมองนริทธราราวกับว่าตนเป็นผู้ถือชัยชนะ
"ปะเดี๋ยวก่อนเจ้าพี่..." หญิงสาวร้องเรียกผู้เป็นสวามีด้วยน้ำเสียงขอร้อง แต่เขากลับหันหลังลาลับเดินจากโดยไม่ยอมฟังความจากหญิงผู้เป็นที่รัก ภาพที่เห็นตรงหน้ามันทำให้ยากนักที่จะทำใจรับฟัง...ถึงยืนฟังใจก็ค้านคิดแต่ว่าเป็นคำโป้ปด
หญิงสาวทอดถอนหายใจมองแผ่นหลังแกร่งนั้นเดินจากไปจนลับตาพร้อมกับชายาองค์ที่สามของเขาที่เดินเคียงข้างไปไม่ห่าง ในใจลึกๆแอบหวังให้ผู้เป็นสวามีใจเย็นลงพอที่จะรับฟังนางก่อนค่อยจัดแจงแถลงไขความเข้าใจผิดนี้
แต่ทว่า....
"นี่คือคำสั่ง!! ประหารนางให้ดับสิ้น!! ข้าขอสาป...ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนอย่าได้ปลงใจรักกันอีก!! ขอให้ยากที่จะพานพบ!!"
"....ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน...ข้าก็จักขอรักท่านทุกชาติไป..."
"ปะเดี๋ยว!!! นรินธรา!!!!!"
ฉัวะ!!!.....
สิ้นคำสัตย์เสียงสุดท้ายปลายน้ำตา...พระขันธ์มายาลงปัดปักที่อก...
คมขันธ์ฉีกฉกดวงแก้วดับสลาย...เจ้าเรือนกายใกล้มลายหายสิ้นไป...
นาคาหนุ่มวิ่งล้มลุกคลุกเข้าหา...ช้อนกอดร่างกายาสะอื้นไห้...
โอ้ นวลน้องพี่เข้าใจผิดพลาดไป...ไยเจ้ามาดับสิ้นก่อนเล่าความ...
นี้หาใช่คำสั่งของพี่ไม่...แล้วเหตุใดเจ้าจึงยอมให้ดับขันธ์....
พี่มาช้าเกินไปห้ามไม่ทัน...จนร่างน้องครั้นสลายหายสิ้นไป...
.
.
นิยายเรื่องนี้อิงตามความเชื่อส่วนบุคคล อาจจะอ้างอิงจากสถานที่ที่มีอยู่จริง
แต่เนื้อเรื่องตัวละครล้วนเป็นเป็นจินตนาการของนักเขียนล้วนๆ
ถ้าผิดพลาดตามหลักความเชื่อของใครต้องขออภัย แต่นักเขียนอยากเน้นย้ำว่ามันคือนิยาย
ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่าน สามารถคอมเม้นคุยกันได้นะคะ
ปล1.นักเขียนจะอัพเรื่องนี้เฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้นค่ะ เพราะมีอุปสรรคมากมายในการเขียนเรื่องนี้
ปล2. นิยายเรื่องนี้นักเขียนร่างโครงเรื่องตั้งแต่ต้นปีที่แล้วแต่ยังไม่แล้วเสร็จสักที รอบนี้จะพยายามบรรยายให้ดีนะคะอาจจะอัพช้า
ปล3. การนำเสนอเรื่องของสิ่งลี้ลับนี้นักเขียนเองก็มีความเชื่อนะคะถึงจะเป็นเรื่องแต่งแต่ก็ได้มีเหตุการณ์มากมายจะเขียนเล่าตอนบทส่งท้าย
ผลงานอื่นๆ ของ วังจลินทร์นาค ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ วังจลินทร์นาค
ความคิดเห็น